Zilveren Priester Jubileum van Georges Jacques,M.Afr.
Assistent Generaal
van de Algemene Overste M.Afr. te Rome.
De viering had plaats te Brussel-Ukkel met stralend zomerweer, in de Parochiekerk
van de H.Anna, waar Georges 25 jaar geleden Priester werd gewijd door Mgr.
Danneels, die toen juist Bisschop geworden was, en daar zijn eerste
priesterwijding verrichtte!
Een volle kerk met veel familie, vrienden en kennissen, en met 17
concelebranten: op de eerste plaats natuurlijk de Pastoor van de parochie,
vervolgens een oom van Georges, permanent Diaken van het Bisdom
Brussel-Mechelen, en naast hem nog de
Provinciaal van België Jef Vleugels. En in een kring rondom et altaar 15
confraters uit België, Frankrijk, Uganda en Nederland: de meesten van hen
werken of werkten samen met Georges in Burkina Faso of elders.Ook was nog aanwezig de vroegere aalmoezenier van de verkenners-beweging waar Georges lid van was: !
In zijn homilie was er natuurlijk plaats voor iedereen, en ook de
verschillende plaatsen waar Georges had gewerkt kwamen in aanbod met enkele
kleine maar zeer ingrijpende getuigenissen over mannen, vrouwen en kinderen met wie hij
in aanraking kwam, of die met hem medewerkten - en zijn missionaris-zijn op
allerlei manieren aanscherpten: in Burkina Faso als stagiaire, en later als
priester in verschillende Parochies van het Bisdom Koudougou, of in de opleidingshuizen
van Cebu, Filippijnen en Ouagadougou.
Je zou bijna zeggen, toen hij zijn boeiend
verhaal be-eindigd had, dat hij op een of andere manier heel goed voorbereid
was op zijn huidige taak als Assistent van de Generale Overste van de Witte
Paters; en het was dus niet verwonderlijk dat de keus juist op hèm viel
gedurende het laatste Kapittel van 2004 ! Na de homilie hernieuwde Georges zijn
"Missionaris-Eed" in de handen van de belgische Provinciaal:
"..In tegenwoordigheid
van mijn medebroeders en van U, Pater Provinciaal, hernieuw ik, Georges
Jacques, mijn Eed op de Evangeliën, om mijzelf voor altijd - tot aan de dood - toe
te wijden aan de Missie van de Kerk in Afrika, volgens de Constituties van de
Sociëteit van Missionarissen van Afrika, geplaatst onder de bescherming van
Maria Onbevlekt ontvangen, Koningin van Afrika. Derhalve beloof en zweer ik
trouw en gehoorzaamheid te betrachten jegens de Algemene Overste van de
Sociëteit - in de praktijk van de Apostolische naastenliefde en het
Gemeenschapsleven. Bovendien beloof en zweer ik het celibaat te onderhouden
omwille van het Koninkrijk..."
Na de Eucharistieviering die een goede anderhalf uur duurde, werd aan
iedereen een "souvenir" uitgedeeld: een bic-balpen, en iedereen werd uitgenodigd deze te
gebruiken om al zijn of haar goede intenties en
levens-getuigenissen op papier te zetten. Deze 250 "bics" waren
kunstig voorzien van een met nylon draad veelkleurig jasje - eroverheen geborduurd,
met MERCI erin gewoven; deze waren
gemaakt door de gevangenen van de "Prison Centrale" van
Bobo-Dioulasso in Burkina Faso.
Alle mensen maakten gebruik van het apéritief
festif, gehouden in de schaduw van de bomen van de pastorie-tuin - met
cadeaux en goede wensen voor Georges; en voor ons Witte Paters was het een
prettig weerzien van confraters met wie we
jarenlang hadden samen gewerkt op verschillende plaatsen.
Samen met de uitgebreide familie van Georges mochten 60 genodigden aan
het diner aanzitten: en het waren niet alleen de "mousse de saumon aux baies roses et coriandre", of de "roulade de veau farci sauce crémée
avec pommes de terre sarlandaise et fleur de sel...." die indruk maakten, maar vooral de
verschillende sketches, die zeer goed waren voorbereid door broers, zussen,
neven en nichten; dit alles voorafgegaan - zoals het betaamt - door het
voorlezen van de speech van de "Pater Familias", papa Jacques, 86
jaar; door emotie getroffen liet hij dit aan zijn dochter over.
Liedjes, overhead fotos van baby Georges tot en met de man die hij vandaag
is: voorzien van allerlei commentaar dat
er niet om loog!
En uit de guitige samenspraak van 4 zussen-broer-neef en/of nicht.. werd
het serieuse missionarisleven van Georges óók nog eens ten toon gespreid en op de korrel genomen:
"Voor jou Georges is de
wereld als een dorp, en dat dorp is Afrika: je houdt van Afrika - zoals je moeder van haar zoon houdt ! " (luid geklap!!)
We hebben je zien vertrekken, de missionaris: naar de Sahel, naar de
Filippijnen, naar Canada, naar Rome, naar...overal: in allerlei omstandigheden:
En zo ging het nog enkele pagina's dóór, zijn hele
levens-geschiedenis in dit licht: alles met zinspelingen op het
missionaris-zijn van Georges. Nou, dat heeft hij - en wij mèt hem - geweten!
Het was een ware "succes-story"
!
Na de "vacherin
glacé et son coulis de framboises, gevolgd door "moka et mignardises" liep het feest langzaam te einde en kwam het
moment van vertrek.
Merci Georges ! Tot over 25 jaar, zoals je door de
jeugd werd toegeroepen!
Moge de Heer je begeleiden, zoals Hij dat tot nu
toe heeft gedaan.
carol
Webmaster-NL |